Zabytki Ziemi Trutnowskiej

Charakterystycznym elementem południowej strony trutnowskiego rynku (Krakonošovo náměstí) jest dwupiętrowy budynek nr 19 o neorenesansowej fasadzie, w którego murach przez ponad stulecie działał słynny zajazd, a później hotel „Pod Białym Koniem”.

Zajazd „Pod Białym Koniem” jest wspominany w tym miejscu już w roku 1759. Płonie on w trakcie pożaru miasta w 1799 roku lecz wkrótce zostaje odbudowany i na początku dziewiętnastego stulecia należy do najlepszych w mieście. Nic więc dziwnego, że w roku 1833, podczas wizyty w Trutnowie, nocuje w nim car rosyjski Mikołaj I. Od lat pięćdziesiątych XIX wieku właścicielem budynku jest Josef Etrich, który dawny zajazd przemienia w hotel. W 1861 roku, podczas kolejnego wielkiego pożaru miasta, budynek znów płonie, ale zostaje ponownie odbudowany - tym razem w kształcie, w którym istnieje do dzisiaj. Podczas wojny prusko-austriackiej 1866 roku, w hotelu dochodzi do aresztowania przez Prusaków domniemanego szpiega, angielskiego mechanika Williama Kershaw’a, zajmującego się rozruchem maszyn tkackich sprowadzonych z zagranicy do miejscowych zakładów włókienniczych. Kershaw wraz z paroma mieszkańcami Trutnowa został przewieziony do Prus i był więziony przez kilka tygodni na Śląsku, w twierdzy głogowskiej. Hotel „Pod Białym Koniem” gościł także po wygranej bitwie pod Trutnowem dnia 27 lipca 1866r. feldmarszałka Ludwiga Gablenza. Prestiż „Białego Konia” podkreślał fakt działania w jego murach światowej sławy giełdy tkackiej, powstałej w latach siedemdziesiątych XIX wieku, na którą zjeżdżali hurtownicy z całego świata. Giełda mieściła się w hotelu jeszcze w 1920 roku. Na początku XX wieku właścicielem budynku zostaje Julius Zippel, co znajduje odzwierciedlenie między innymi w zmianie nazwy hotelu. Hotel już przed pierwszą wojną światową dysponował garażami automobilowymi. W październiku 1938 roku miejscowi naziści wraz z oficerami Wehrmachtu świętowali tu przyłączenie Trutnowa do Rzeszy. W trakcie uroczystości honorowe obywatelstwo miasta otrzymał niemiecki generał Petzel.

Po 1945 roku hotel ponownie przemianowano. Tym razem otrzymał nazwę „Warszawa”. Znajdowała się w nim słynna restauracja działająca do 1987 roku, kiedy hotel zamknięto z powodu złego stanu technicznego. Planowano jego generalny remont, do którego niestety nie doszło. Po 1989 roku dom stał opuszczony i stopniowo popadał w ruinę. Na początku XXI wieku przeprowadzono jego kompleksową rekonstrukcję połączoną z przebudową na budynek wielofunkcyjny. Dziś mieszczą się w nim sklepy i biura. Na tym zabytku z powodu niewyjaśnionych stosunków własności nie umieszczono tablicę informacyjną.